To qildi meni firoq aro yod habib,

Mahjur ko‘ngulni ayladi shod habib.

Gar vasl muyassar o‘lmasa, netay, ey Bobur,

Faryod habibu ohu faryod habib!

 

*       *       *

Ey qomati sarvu lablari obi hayot,

Budur tilagimki, yetgamen vaslinga bot!

Hajringda manga ne sabr qoldi, ne sabot,

Yo kel bu sorig‘a, yo meni o‘zunga qot!

 

*       *       *

Bu qoziyi fosiqki, yibordim sanga bot,

Sen dog‘i uzatqil botu ham badraqa qot!

Gar xotiring istasa, yiborgil savg‘ot:

Ma’junu sharobu obi noranju nabot.

 

*       *       *

Keldi ramazon-u, men taqi bodaparast,

Iyd o‘ldi-yu, zikri may qilurmen payvast.

Ne ro‘zau ne namoz yillar, oylar;

Tun-kun mayu ma’jun bila devonavu mast.

 

*       *       *

Bo‘ldum men oshuftai hayron mardud,

Qilg‘il madadeki, bo‘ldi imkon nobud.

Dunyo bila uqboda ruju’um sangadur,

Ey ikki jahonni shahi – Sulton Mahmud!