Xatingni ko‘rub, ko‘ngulga hayrat bo‘ldi,

She’ring eshitib, jong‘a masarrat bo‘ldi.

Bu necha mahal tag‘oful etting, demakim,

Tole’ yo‘q ediki, muncha g‘aflat bo‘ldi.

 

***

Ey payk, borib sano bila qulluq, de!

Yer o‘p, dog‘i xub ado bila qulluq, de!

Gar yor meni xastani so‘rsa, zinhor,

Mendin yukunub, duo bila qulluq, de!

 

***

Nomangki, tirikligim nishoni erdi,

Har satri hayoti jovidoni erdi.

Har lafzida oshkor yuz harfi vafo,

Har harfida yuz mehr nihoni erdi.

 

***

Hajringda bu tun ko‘ngulda qayg‘u erdi,

Vaslingg‘a yetishmadim – jihat bu erdi:

Ohim tutuni birla ko‘zumning yoshidin

Yo‘l balchiq edi, kecha qarong‘u erdi!

 

***

Hajringda agarchi jong‘a bedod erdi,

Sensiz manga yuz fig‘onu faryod erdi.

Fikringdin erdi, va lek xursandlig‘im,

Zikring bila bu xasta ko‘ngul shod erdi.