Gar desang kuymayin bu jurm bila,

Jilavingni bu arsadin yondur!

***

(11)

Ul sarvning harimig‘a gar yetsang, ey sabo,

Bergil bu hajr xastasidin yod ko‘ngliga.

Rahm aylabon sog‘inmadi Boburni, bor umid,

Solgoy Xudoy rahmni Fo‘lod ko‘ngliga.

***

(12)

Xurosong‘a o‘n oy tortib cherik, Kobul sori yonduk,

Qish ichra Chaxcharon birlakim, ul yo‘l vahmi jon oldi.

Bu fursatta kishi o‘tmoydurur hargiz bu dobondin,

Biz o‘ttuk, lek elning ilik-oyog‘in sovuq choldi.

Necha kun qor tepib, muz yostonib, tashvish ila qo‘nduk,

Sovuqu qor asru behad uchun el ko‘ngul soldi.

Jiba-yu otlari elning qoldi aksar yo‘l yomon uchun,

Bu yurushta ziyon ko‘b bo‘ldi, bore yaxshi ot qoldi.

***

(13)

Bu viloyatqa muqayyad bo‘lmag‘il,

Kel, Xuroson jonibig‘a azm qil!

Gar borur bo‘lsang, erurmen hamrahing,

V-ar turorsen, men borurmen, jazm qil!