Jamoling vasfini, ey oy, necha eldin eshitgaymen,

Ne kun bo‘lg‘ay, visolingg‘a meni dilxasta yetgaymen.

Tarahhum yuzidin yuzungni ko‘rmakka buyurg‘aysen,

Xush ulkim, orazingni ko‘rgamen, so‘zung eshitgaymen.

Bu kecha kulbamg‘a keldi ul quyoshim yoshurun,

Qarnlarda kelmadi hargiz muningdek kechqurun.

Og‘zidek tor fursati vasli, vale, hajri yo‘li,

Ul muanbar sochi yanglig‘ ham qorong‘u, ham uzun.

Shoxi gulu nastaran yod berur bo‘yidin,

Аtrni mushki Xo‘tan kasb qilur mo‘yidin.

Gul – yuzidin munfail, sarv – qaddidin xijil,

Rang olur muttasil lola-yu gul ro‘yidin.

Qayong‘a borsang itingmen, o‘zumni yetkurayin,

Yetishmasam sanga boqib, duo qilib turayin.

Yuzum bo‘sag‘angga sursam – ne yaxshi ayshdurur,

Inoyat et, eshigingda bu ayshni surayin.

Necha husn ahlidin, mahzun ko‘ngul, ozor topqaysen,

Necha gulchehralardin bag‘ring ichra xor topqaysen.

Necha ishqu firoqu rahmsiz ag‘yor ilgidin

O‘zungni xoru jonni zoru ko‘z xunbor topqaysen.

Xating bila yuzungu kokuling sening, ey jon,

Biri – binafsha, biri – yosmin, biri – rayhon.

Takallum aylarida tili-yu, tishi-yu, labi,

Biri – aqiqu, biri – injuvu, biri – marjon.

Necha la’lingdin mening bag‘rim to‘la qon qilg‘asen?

Xotirimni necha zulfungdek parishon qilg‘asen?

Necha yetkurgaysen el boshini ko‘kka mehr ila,

Necha meni javrdin yer birla yakson qilg‘asen?

Keldi ul vaqtki, boshimni olib ketgaymen,

Olam ichra oyog‘im yetganicha yetgaymen.

Istaram o‘zni aziz elga ko‘runmasliktin,

Necha o‘zumni ulus ko‘zida xor etgaymen.

Bu g‘amdamenki, ishim fikrini ne nav’ etayin,

Ne yerda sokin o‘lay, ne qilay, qayon ketayin?

Ne dayrdin eshigim ochilur, ne masjidtin,

Necha eshikdin eshikka gado kibi yetayin?

Sendin nafase murod topmon,

Ishqingda ko‘ngulni shod topmon.

Ishq ahlig‘a iltifot ko‘rmon,

Husn ahlida e’tiqod topmon.

Xush ulki, yona muborak yuzungni ko‘rgaymen,

Yuzum bila qadaming gardini supurgaymen.

Demaki, javr kelur sanga yor ko‘rmaktin,

Meni ne qo‘rqutasen, har ne kelsa ko‘rgaymen.

Kelki, sensiz tobakay maqtuli hijron bo‘lg‘amen,

Chorae qilkim, sening ollingda qurbon bo‘lg‘amen.

Ey xush ulkim, turg‘asen kelub ko‘zum o‘trusida,

Men tikib ikki ko‘zum yuzungga, hayron bo‘lg‘amen.

Bayak nogah ko‘zumga uchrab o‘tru,

Meni devona qilding, ey pariro‘.

Jahonda har kishig‘a bor murode,

Mening yo‘qtur murodim sendin ayru.

Charxning men ko‘rmagan javru jafosi qoldimu?

Xasta ko‘nglum chekmagan dardu balosi qoldimu?

Meni xor etti-yu qildi muddaiyg‘a parvarish,

Dahri dunparvarni o‘zga muddaosi qoldimu?

To olg‘ali ko‘nglumni ul yuz bila ul gesu,

Kunduz manga ne orom, kecha manga ne uyqu!

Har yong‘aki azm etsam, yonimda borur mehnat,

Har soriki yuzlansam, o‘trumg‘a kelur qayg‘u.

Sochining savdosi tushti boshima boshtin yana,

Tiyra bo‘ldi ro‘zgorim ul qaro qoshtin yana.

Men xud ul tifli parivashg‘a ko‘ngul berdim, vale

Xonumonim nogahon buzulmag‘ay boshtin yana.